Wraz z uruchomieniem produkcji Fiata 126p w Bielsku-Białej rozpoczęto działania na rzecz rozwoju tej konstrukcji w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Samochodów Małolitrażowych, stanowiącym zaplecze techniczne FSM. Przy współpracy z warszawską ASP opracowano trzy projekty – mały furgon, samochód osobowy z wydłużonym nadwoziem oraz kombi.
Prototyp furgonu o nazwie Bombel wykonano w 1974 r. Zmianie uległa tylna część nadwozia. Przestrzeń ładunkową przykryto sztywną nadbudową z laminatu. Mimo umieszczenia zespołu napędowego w tylnej części pojazdu wygospodarowano 1 m3 przestrzeni ładunkowej, którą podzielono na dwa poziomy: górny o płaskiej powierzchni (nad silnikiem) i dolny – wnękę za przednimi fotelami. Między dachem a górnym poziomem rozpięto siatkę chroniącą kierowcę i pasażera przed przemieszczającym się ładunkiem. Ładowność Bombla wynosiła 300 kg. Wykonano również wersję z dodatkowymi oknami bocznymi w laminatowej nadbudówce.
Drugim samochodem był model o nazwie Long, w którym rozstaw osi i długość całkowitą zwiększono o 100 mm. Zmiana ta wpłynęła na powiększenie przestrzeni dla pasażerów tylnego siedzenia i zmniejszyła tendencję do galopowania na nierównej nawierzchni. Podczas prac zdecydowano się na zwiększenie mocy silnika i wzmocnienie zawieszenia kół tylnych. W silniku podniesiono stopień sprężania, powiększono średnicę zaworów dolotowych oraz zmieniono fazy rozrządu i regulację gaźnika. Po tych zmianach jednostka napędowa osiągała moc maksymalną 19 kW przy 4600 obr./min, a prędkość maksymalna pojazdu wzrosła do 110 km/h. Prototyp wykonano w 1975 r.
Kolejnym projektem był samochód z nadwoziem uniwersalnym o nazwie 126p Combi. Rozstaw osi zwiększono o 100 mm, a zwis tylny o dalsze 70 mm, dzięki czemu uzyskano więcej miejsca dla pasażerów tylnego siedzenia oraz dodatkową przestrzeń bagażową. Opracowano nową wersję silnika o poziomym układzie cylindrów, co umożliwiło obniżenie głównej pokrywy ko- 4 mory silnika i powiększenie przestrzeni bagażowej. Silnik o pojemności skokowej zwiększonej do 652 cm3 miał nową skrzynię korbową, zmieniony gaźnik, pompę paliwa, filtr powietrza, pompę oleju, dmuchawę układu chłodzenia, aparat zapłonowy i tłumik. Zwiększono stopień sprężania. Nowy silnik osiągał moc 18,4 kW przy 4500 obr./min. Zmieniono również charakterystykę zawieszenia kół tylnych.
Nadwozie o estetycznej sylwetce wyposażono w unoszone do góry drzwi tylne, a wydłużony płat dachu wykonano z tworzywa sztucznego. Objętość przestrzeni bagażowej za tylnym oparciem wynosiła 500 dm3, a po złożeniu kanapy tylnej wzrastała do 1000 dm3. Wydłużenie pojazdu spowodowało zwiększenie masy własnej do 630 kg. Ładowność dopuszczalna tej wersji Malucha to 4 osoby i 80 kg bagażu. Prędkość maksymalna modelu Combi wynosiła 105 km/h. Prototyp zbudowano w 1977 r.
Najpopularniejszy w naszym kraju samochód osobowy przeszedł długą drogę rozwoju, ale wprowadzane zmiany nie wpłynęły na ogólną koncepcję konstrukcji ani charakter pojazdu, powodowały jednak jego systematyczne udoskonalenie.
